‘We nemen de mening van kinderen heel serieus’
Femke Bezuijen is gezinsmanager van Jeugdbescherming Regio Amsterdam.
Stel: in een gezin met kinderen is er af en toe flinke ruzie. Staat Jeugdbescherming dan op een dag bij hen op de stoep?
“Misschien, maar als wij in actie komen is er meestal meer aan de hand. Jeugdbescherming komt pas in beeld als alle andere hulp geen effect heeft, of als ouders niet kunnen of willen meewerken. Een huisarts, juf of meester kan merken dat de veiligheid van de kinderen in een gezin in gevaar is en dit doorgeven aan Veilig Thuis. Deze instantie onderzoekt de melding en kan die vervolgens aan ons doorgeven.”
Wat is er aan de hand in de gezinnen waar Jeugdbescherming mee te maken heeft?
“Er spelen vaak meerdere ernstige problemen. Kinderen zijn getuige van heftige ruzies tussen hun ouders, worden geestelijk of lichamelijk mishandeld, of seksueel misbruikt. De ouders kunnen grote schulden hebben, verslaafd zijn of lijden onder psychische problemen. Het kan zijn dat kinderen worden verwaarloosd, niet naar school gaan, te weinig te eten krijgen of juist veel te veel. Af en toe zie ik ook gezinnen van asielzoekers. De ouders hebben vaak last van enorme stress vanwege de onzekerheid over hun verblijfsstatus en de kinderen lijden daaronder.”
Wat houdt het werk van een gezinsmanager in?
“Je moet me zien als een regisseur, die de hulpverlening aan een gezin in goede banen leidt en zorgt voor een leefsituatie waarin een kind blijvend veilig kan opgroeien. Het is heel belangrijk dat alle hulpverleners van elkaar weten wat ze doen en ik zorg daarvoor. Een paar jaar terug zijn we overgestapt van een kindgerichte naar een gezinsgerichte aanpak. We merkten dat alleen hulp bieden aan de kinderen niet effectief genoeg was, omdat hun problemen een directe relatie hebben met de problemen van bijvoorbeeld hun ouders, broertjes, zusjes, opa’s en oma’s. Bovendien hebben gezinnen nu één gezinsmanager die toezicht houdt, in plaats van meerdere. Dat is ook een hele verbetering.”
En wat als ouders iets anders willen dan hun kinderen?
“We nemen de mening van kinderen altijd heel serieus. Als dat nodig is – bijvoorbeeld als kinderen met hun ouders erbij hun verhaal niet kunnen doen – praat een gezinsmanager met hen apart. Met hun goedkeuring vertellen we daarna aan de ouders wat we hebben besproken, want openheid daarover is belangrijk. We willen niet dat kinderen en ouders wat dit betreft geheimen voor elkaar hebben.”
Speelt het Kinderrechtenverdrag in uw werk een rol?
“Jeugdbescherming werkt met een pedagogische visie die is gebaseerd op het Kinderrechtenverdrag. In de visie staat aan welke randvoorwaarden de leefgebieden van een kind moeten voldoen. Ieder kind moet bijvoorbeeld een veilig thuis hebben, naar school kunnen gaan en goed te eten krijgen zodat het zich – zoals we dat noemen – ‘leeftijdsadequaat’ kan ontwikkelen. Daarover maak ik afspraken met gezinnen, zodat ze weten wat ze kunnen verwachten.”
Wat is er veranderd aan het werk van Jeugdbescherming nu gemeenten sinds 1 januari 2015 verantwoordelijk zijn voor de jeugdzorg?
“Mijn collega’s en ik merken dat de gemeenten waarvoor wij werken nog niet veel ervaring hebben met de steeds heftiger problematiek in sommige gezinnen. Daarom delen we met wijkteams onze kennis. Zo werken we in Amsterdam Noord, waar ik actief ben, samen met de schuldhulpverlening, maatschappelijk werk en andere instanties in het SamenDoen Team. Op deze manier kunnen we de hulp aan probleemgezinnen beter coördineren. Sinds de transitie zijn we ook meer tijd kwijt aan bijvoorbeeld het invullen van formulieren en aanvragen van zorg. Elke gemeente en zorgaanbieder heeft zijn eigen aanpak en de bureaucratie die dat veroorzaakt kan het zorgproces vertragen. Dat is wel eens frustrerend, maar we werken er met elkaar hard aan om obstakels uit de weg te ruimen.”
Over Jeugdbescherming en Veilig Thuis
Op de website van Jeugdbescherming staat meer informatie over het werk van deze organisatie. Veilig Thuis (0800-2000 (gratis en 24/7 bereikbaar) is het advies- en meldpunt voor huiselijk geweld en kindermishandeling. Hieronder vallen regionale organisaties waar slachtoffers, daders en omstanders terecht kunnen voor deskundige hulp en advies.
Credits foto: Jeugdbescherming Regio Amsterdam, fotograaf is www.sandermulkens.com.
Lees ook de andere interviews:
- ‘Het Kinderrechtenverdrag is een beeldschoon document’
Interview met Flip Dronkers
Flip Dronkers is kinder- en jeugdpsycholoog. Hij is – onder meer – bestuurslid van het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP) en voorzitter van de sector Jeugd. - ‘Die wachtlijsten in de jeugdzorg zijn frustrerend’
Interview met Toos Enkelaar
Toos Enkelaaris kinderrechter en spreekt recht in Amsterdam en Rotterdam. Ze behandelt zowel strafrechtelijke als civiele zaken.
